اوپورتونیسم چیست (2)

اثری از الکساندر رودین
Alexandr Rodin
پروفسور گونتر ایدن
برگردان شین میم شین
به بهانه مقاله آقای بهرام خراسانی در اخبار روز، تحت عنوان
«من یک اپورتونیستم!»

12

• اوپورتونیست ها از پلاتفرم خویش به مبارزه علیه مارکسیسم می پرداختند.

• (پلاتفرم عبارت است از موضعی که در تأملات، نیات، اعمال، آماجگذاری های سیاسی و غیره از آن حرکت می شود. مترجم)

• از این رو ست که به قول لنین در این دوره، مبارزه میان مارکسیسم و جریانات اوپورتونیستی مختلف ، به «چارچوب ملی صرف محدود می ماند» و «خود ویژگی های ملی بی غل و غش در آن انعکاس می یابند.»
• (کلیات لنین، جلد 5، ص 361)

II
اوپورتونیسم در مرحله سرمایه داری انحصاری (امپریالیسم)

• با گذار کشورهای سرمایه داری پیشرفته به مرحله امپریالیسم، اوپورتونیسم به پدیده بین المللی توسعه می یابد.

1

• سودهای کلان انحصاری و اضافی این امکان را برای بورژوازی امپریالیستی فراهم می آورند که آن بتواند بخش های معینی از طبقه کارگر را رشوه خوار سازد و وابسته منافع خویش نماید.

2

• در این کشورها، به خرج اکثریت عظیم کارگران که مورد استثمار شدید قرار می گیرند، اقشار ممتازی به نام اریستوکراسی (اشرافیت) کارگری و بوروکراسی کارگری تشکیل می یابند.
• بدین طرق، به قول لنین، «اریستوکراسی کارگری از طبقه کارگر جدا می شود و به بورژوازی می پیوندد.»
• (کلیات لنین، جلد 23، ص 114)

3

• این قشرها به پایگاه اجتماعی خاص اوپورتونیسم مدرن و بین المللی بدل می شوند.

4

• در سال های آخر قرن نوزدهم، مارکسیسم بر آموزش های سوسیالیستی خرده بورژوائی پیروز می شود و لذا اوپورتونیسم بین المللی مجبور می شود که نقاب «مارکسیستی» بر سر کشد.
• «اوپورتونیسم سوسیالیستی»، آن سان که لنین می نامید، اکنون دیگر نه از موضع پلاتفرم خویش، بلکه «از موضع عام مارکسیسم» مبارزه می کند.

III
اوپورتونیسم در هیئت رویزیوینسم

• اوپورتونیسم بین المللی ـ اکنون ـ در هیئت رویزیونیسم وارد میدان می شود.

1

• با گذار نظام سرمایه داری به مرحله امپریالیسم، انقلاب پرولتری ـ بلحاظ تاریخی ـ در دستور روز قرار می گیرد.
• به همین دلیل، مبارزه بر ضد اوپورتونیسم و رویزیونیسم به وظیفه مهم نیروهای انقلابی در جنبش کارگری بدل می شود.

2

• اما ـ با این حال ـ اوپورتونیست ها در احزاب سوسیال ـ دموکرات بین الملل دوم غالب می آیند و آنها را به احزاب کارگری بورژوائی ـ رفرمیستی مبدل می کنند و بدین طریق جنبش کارگری را دچار چند دستگی و تفرقه می سازند.

3

• نیروهای انقلابی در احزاب سوسیال ـ دموکرات بین الملل دوم ـ بالضروره ـ به مبارزه بر ضد اوپورتونیسم، رفرمیسم و رویزیونیسم و جدائی سازمانی از اوپورتونیست ها مجبور می شوند تا بتوانند بر شالوده مارکسیسم به تشکیل احزاب مبارز پرولتری ـ انقلابی مبادرت ورزند.

• مراجعه کنید به رفرمیسم، رویزیونیسم در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

http://hadgarie.blogspot.de/2010/08/blog-post_17.html

4

• بلشویک ها ـ زیر رهبری لنین ـ اولین انقلابیونی بوده اند که قاطعانه در این راه قدم می گذارند.

ادامه دارد